» Strona główna
» tag: babaŁagodna ucieczka na południe mgierszewski (2010-06-28)
1. Pamiętam pewne spotkanie autorskie z Andrzejem Stasiukiem, które odbyło się w 1994 roku w Poznaniu. Nie pamiętam, czy było ono związane z promocją powieści "Biały kruk", czy też zbioru "Wierszy miłosnych i nie". Podczas spotkania Stasiuk mówił, że przestaje pisać prozę i zostaje poetą. Na szczęście już wtedy było wiadomo, że nie mówi poważnie. Jego wiersze mnie nie przekonywały. Zresztą, gdy sięgam do tej książki dziś, po tylu latach, nadal mnie nie przekonują.
O dmuchaniu i pękaniu, czyli opowieść o balonikachkzarecka (2009-01-03)
I się zaczęło. Jeśli czytacie te słowa, jednego możecie być pewni – się zaczęło. Być może właśnie jadę na porodówkę, być może już na niej siedzę, być może usilnie skupiam się na Wdech-Wydech-Wdech-Wydech, być może na świecie jest już moja córka, a ja wreszcie wszystko odsypiam, być może to Ona śpi spokojnie, a ja czytam zabraną ze sobą książkę, być może… Wszystko zależy od tego, która jest godzina. Czy udało wam się zajrzeć wcześniej, czy później. Co by jednak nie pisać – RODZĘ!!!
Współczesna literatura polska według Sływynskiegokzarecka (2008-01-24)
Ostap Sływynski - poeta, tłumacz, krytyk literacki. Przetłumaczył między innymi głośną i nagradzaną książkę Andrzeja Stasiuka "Jadąc do Babadag" (na swoim koncie ma jeszcze między innymi: Różewicza, Podsiadłę, Świetlickiego). A obecnie pracuje nad antologią najnowszej polskiej poezji w ukraińskich tłumaczeniach. A już jutro, czyli 25 stycznia, ze Sływynskim będzie można porozmawiać w sopockiej bibliotece (ul. Obr. Westerplatte 16). Rozpoczęcie zaplanowano na godz. 18:00. Każdy, kto przyjdzie, będzie mógł sprawdzić, czy jest jak w wierszu Sływynskiego"***(kiedy spłynie z wodą młyn dla mnie przygotowany)": - Odróżnię głos twojej trąby od trąb tych dwunastu narzeczonych.Jadąc przez Dojczlandkzarecka (2007-10-03)
Za dwa dni, a dokładnie rzecz ujmując 5 października, na rynku pojawi się nowa książka Andrzeja Stasiuka, o której autor powiedział: - Jest to opowieść o niełatwym losie literackiego gastarbajtera. Pełna jest celnych obserwacji, błyskotliwych refleksji oraz niewyszukanego humoru. A najkrócej jak tylko można - "Dojczland". Można jednak też nieco dłużej, czyli - sto siedemnaście niemieckich miast, sześćdziesiąt dworców, siedem lotnisk i jeden autor. Myślę, że do sięgnięcia po tę publikację, nie muszę zbytnio zachęcać. Z pewnością prawie każdy wie, że warto.Wizualizacja poszła w otchłań krzemowej ziemi niczyjejkzarecka (2007-06-20)
Nie znam się na komputerach. Dziwne, gdy spojrzy się na to, że kiedyś tam w życiu miałam epizod (dość długi jak na epizod, bo trwający aż cztery lata) polegający na uczęszczaniu do liceum i klasy biologiczno-informatycznej (i też wiem – dziwny był to profil; jeszcze dziwniejsze to, że nie zostałam ani biologiem, ani informatykiem). Nie znam się na komputerach jak typowa baba na samochodach (bez plucia mi w twarz kobiety! też jestem kierowcą). Typowa baba siada do auta i ma jechać. Typowa baba ma usiąść przed ekranem komputera i wszystko ma działać.
